Baca postingan mas Walah kemarin, aku jadi ingat pada cita-cita muliaku dulu… cita-cita mulia untuk turut berperan serta dalam upaya melestarikan dan meng-uri-ri ( halah, basa indonesa-nya opo jal ? ) kebudayaan Jawa, as my root gitu lho… Pinginnya sih anak-anakku tuh bisa berbahasa Jowo yang baik dan benar, kromo yang alus-lus-lus gitu lho… wong mbok-nya ini putri Solo aseli tenan kok.... ( hihihihi, kecuali pas ketawa ngakak gaya buto terong-nya keluar ).
Menurut para ahlinya, sebenernya kalau masalah pembelajaran bahasa untuk anak-anak, bisa dipelajari sejak diawal usia, dengan cara pembiasaan, alias dipraktekkan sehari-hari…. Ning lha ya itu.… kendalanya adalah lingkungan tidak mendukung. Secara diriku ini tinggal di luar tlatah Jowo -di tanah mBetawi gitu lho, yang mengistilahkan pulang kampung tu pulang ke Jawa-, tetangga kiri-kanan juga judulnya indonesia raya, alias bermacam suku bangsa dan bahasa…….
Mulai dari rumah sendiri aja, oke ? Wah ndak oke je. Lha wong mas Adi sendiri walaupun ngakunya trah Jowo, tapi lahir dan besar di mBetawi. Kagak gablek boso jowo…. lha trus mosok tiap ngomong aku musti pake bilingual-mode-on, habis ngomong jowo, trus dilanjut terjemahannya in indonesia….caprek dreeeeeeeh….
Sebenernya belio gak gablek-gablek banget sih, masih tau nggih sama mboten, alias ya dan tidak. Dan satu lagi, kata rawuh, karena tiap kali Bapaknya pulang kantor, Ibunya selalu bilang Bapak sudah rawuh. Jadi menurut pemahaman mas Adi ini, rawuh adalah boso jowo-nya kata pulang. Bapak sudah rawuh = Bapak sudah pulang…. nggak terlalu ngawur kan ? wong secara de facto dan de jure Bapaknya sudah pulang dan ada dirumah.
Jadi ketika dateng untuk nglamar diriku ini, trus ditanyain ma Ibuku, “Mas Adi kapan rawuh-nya ?” ( Mas Adi, kapan datangnya ? )…. langsung makjegagig -shock gitu-, pucat pasi kehilangan kata-kata, karena merasa diri ditolak sebelum bertindak, dan diusir dengan pertanyaan “lu kapan pulang ?”… gyahahahahah…..
yang bener :
– rawuh = datang
:DLajeng kados pundi Bun jawabanipun Pak Adi?
xixixixi…. tanya langsung aja deh ama yang bersangkutan, diriku langsung ketawa guling-guling waktu diceritain….. nggak nanya lagi mas Adi jawab apaan… 😀
wingi-wing..
hehe..suka salah kaprah mmg…nih contohnya temenku dr bali pas ikut kkn..tiap ketemu orang dia disapa..sugeng mas….ketemu org lagi sugeng mas..trus dia nylethuk..knpa org sini namanya sugeng semua ya..??eng ing eng..wakakakas…
aku yo ga bisa kromo bu, apalagi yg inggil…puyeng…. 😀
wah… masnya mbak sama kayak aku tuh…ga bisa bahasa jawa blasss… padahal aku ada keturunan jawa juga….mau belajar bahasa jawa sama misua yang asli orang magelang…sama dia bilangnya gini… jangan belajar bahasa jawa de… ntar ngga bisa milih kata sama orang tua… ntar malah ngomong sama bapak “bapak sudah glegak” (itu tuh mbakk… bahasa jawa kasar untuk makan yang dituang ke mulut semua itu… tuh kan… nginget-nginget ajah udah susahhh… apalagi ngomong… hihihi)
sinten niku nggiiiiiiiiiih ?
kalo pas Lebaran, semua orang namanya Sugeng Riyadi….. wkwkwkwk
wong jowo ning wis ra njawani…….(komentar yang tepat!!!!)
jowo jaman sekarang….. xixixixi *samikaliyankulolah*
hihihihi…. ini lagi…. syusyah emang….
siapa tuuuuuuuuuuuuuh ? *tengaktengokkirikanandepanbelakang*xixixixi….
tapi kan aku seumur idup di pekalongan buuu…pancen ngisin2i tenan….
kudune ono kursus Bahasa Jawa Spesialisasi Kromo Inggil yo ? :Daku ta’ melu ndaptar ngono lho….
iyo buuu….kromo mang susah….. *pembelaan diri 😉 *
nek ra ketok yo kebangeten…….wong gedene sakmono
oalah pean taksih trah jowo to, sakpuniko mas Adi sampun rawuh?
tadinya gk berani mau baca postingan ini, takut isinya dalam bahasa jawa.. gk ngerti 😦
sopo sing gedine sakmono ? *tingaktinguklagi* mesakke men yo… golek sepatu-ne mesti susah kuwi…. ckckckck….
inggih leres mas…. senajan gadah jeneng Pingkan, nanging dalem taksih trah jawi…Mas Adi-nipun dereng rawuh, Senen kolo wingi nembe bidal dateng Tarakan malih…. kalih minggu malih nembe wangsul dateng mBekasi…
hihihihi…. naluri jawir gue masih oke nih Bel…. btw, dirumah anak-anak diajarin ngomong Sunda gak nih ?
susah………..apalgi di jakarta. . masih adakah yg kromo inggil gitu…maybe kel.cendana kali yeeeee……………….. hueheheheh
ssssstttt…. jangan memulai gossip….
wah ini termasuk gossip juga ya… tapi kan bagus tuuh…
weleh2, kulo kinten sampean puniko priyayi mBogor…tiwas sampean ditilar meneh to sakpuniko
hais… yang itu bukan gossip, tapi pengalaman pribadi… yang keluarga cend… itu yang gossip… xixixix…
sanes mBogor mas… asli Solo nanging sampun pindahan dateng mBekasi…. ha nggih ngaten meniko mas, dalem puniko pelaku LDL alias Long Distance Love gitu lho….
bahasa jawa??? hmm…40-50 lah mbak dibanding aku…alias ga jauh2 amat beda tingkat kemampuannya..hahahaaa*meskipunsejakoroksampeseginigedhenyamasihbetahtinggaldijawa*
In English, we call it ‘to preserve’ 🙂
lare kulo ingkang nomer setunggal pinter boso Jowo, tapi dados bahan ledekan rencang-rencange, medhok tirosipun, sakniki mboten purun ngagem boso Jowo babar blas……
wah…. katiwasaaaaaannn….
@mba’ PingkanMboten sisah pekewet, kula ingkang taksih manggen ing punjering tlatah Jawi kemawon taksih sok bingung umpami wonten ingkang ngendikan mawi krama inggil alusan kaliyan kula, punapa malih wonten ing pahargyan penganten….
xixixix… ayo dong, mari meng-uri-uri bahasa jawa….. biar skor 80-80 gitu lho… 😀
matur nuwun sanget bu guru…. 😀
lare kulo malah mboten saged mbedakaken unen-unen wedi ( wich is takut ) kaliyan wedi ( wich is pasir ), kebacut ilat mBetawi…. payah… 😀
wkwkwkwkwkwk…..
hihihihi…. aku pernah nyoba baca buku bharatayudha yang bahasa jawa, walaupun bukan kromo inggil ning tetep ae, mumeeeeeeeeeeeeetttt !!!
Kemaren anakku ada PR bahasa Jawa, perintahnya : kramakno boso Indonesia iki.. Berhubung Bapak Emaknya gak becus Boso Kromo, alhasil terimakasih jadi terimakatos.. kerja bakti jadi kerja baktos…whaahahahaha… !!!
Podo, mbak, aku yo bercita2 anak2ku iro boso Jowoan. Tapi yo apa boleh buat? Lah, wong lidah anak2ku lebih bule dr org bule. Meski di sana-sini ada selipan kata-kata bhs Indonesia & Jawa. Dadine, anak2ku nduwe boso dewe, Ingsia-Jawa, alias Inggris-Indonesia Jawa. Bojoku yo ngono bos Jowone terlalu minim, meski keluargne sek nggawe kromoan dalam perbincangan. Soal berbahasa Jawa aku sama suami bedanya krn suami dr keluarga Jawa Tengah yg halus bahasanya, lah aku Malang. Dadine anak2ku yo campur2. Contohnya kalau tiap malam minta ditemani tidur, mereka akan bilang, “Ma, can you kelonin us, please?”
aku nggak bisaaaaa 😦
hahahaha … ono wae critane Pingkan.
siapa yg mau ngajarin, Ping? gw aja gk bener bahasa sundanya, mama memang sunda, tapi papa bengkulu, jadi di rumah dulu gk ngomong sunda, terus suami gw palembang.. makin2 aja kan? ;Panak2 gw bicara gaya papua lah.. wkakkakak
waduh… jangan2 pohon jati jadi…. pohon jotos….. wekekekekekek
wakakakakak…..top marakotopos dah !!!!
hihihihi…… malah dadi lucu tenan kuwi…. 😀
ayo belajaaaaaaaaaaaaaarrrrr….. 😀
hihihihi…. ya begitulah kisah wong Jowo ra jowo-nya …. 😀
Indonesia raya aja deh judulnya….. 😀
ndherek langkung mbak…. 😀 😀
sumonggo…..
oohh .. diajeng Pingkan meniko saking Solo tho ?
nun inggih… nun inggih….. *soloberserikotatercinta*
Hihihi…Kalau aku dulu terbantu banget sama majalah-majalah berbahasa Jawa langganan (alm) mbah kakung dan mbah putri. Jadi walaupun masih kagok berhubung di rumah selalu pakai bahasa Indonesia, waktu masuk TK adaptasinya sama temen-temen nggak terlalu susah lah :D. Berkat itu juga, kosa kata ikutan nambah walaupun kalau untuk bahasa lisan juga masih suka kagok.
nama majalahnya apa tuh Leil ? Penyebar Semangat bukan ya ? mbah Kakung-ku (alm) juga langganan tuh…. aku sukanya baca yang misteri-nya, alam lelembut gitu kalo gak salah….xixixixi….
. *soloberserikotatercinta* wah mbak….dalem pun dangu mboten nyarios ngangge boso jawi, nuwun sewu mbak dalem nderek mampir….radi telat nggih…? salam kenal mbak…dalem nggih saking Solo…nanging radi minggir….
*ampooooooooonadayangngajakbosokromolagiiiiiiiiii*salam kenal ugi diajeng…. matur nuwun sanget rawuhipun….remen manah kulo menawi saged nambah kanca malih, sanajan namung wonten ing dunia maya ( halah dunia maya, opo maneh boso jowone kuwiiii…. xixixixi… )
Panjebar Semangat iya, sama Jaya Baya. Wah, kalau aku malah sampai bela-belain baca majalah PS dari belakang Mbak demi menghindari buka halaman alaming lelembut :D.
hihihihi…..gambar ilustrasinya aja sudah merupakan teror tersendiri ya ? 😀
assalamu’alaikum..jawane ngendi mbak?salam kenal..
wa’alaikum salam…. solo jeng… salam kenal juga…..